ΚΑΤΑΓΜΑ ΠΕΟΥΣ

 Ως κάταγμα πέους εννοούμε τον τραυματισμό που συμβαίνει συνήθως είτε κατά την επαφή είτε κατά τον αυνανισμό και ενώ το πέος βρίσκεται σε στύση . Όταν αυτό συμβεί κατά την σεξουαλική επαφή συμβαίνει γιατί η σύντροφος είναι πάνω από τον άνδρα , στάση ιππαστί . Η άλλη περίπτωση που αφορά μόνο τον σύντροφο, είναι όταν από απροσεξία και βιασύνη κατά την διείσδυση αντί να εισέλθει στον κόλπο, χτυπήσει εξωτερικά του κόλπου  με βία .

Την στιγμή του κατάγματος ο ασθενής θα νοιώσει οξύ πόνο ή μπορεί και να ακούσει έναν ήχο , σαν κάτι να σπάει. Όταν συμβεί αυτό γίνεται γιατί λόγω της βιαιότητας της κατάστασης έχουμε ρήξη του σηραγγώδους σώματος του πέους ή ρήξη της ουρήθρας και ουρηθροραγία μικρής ή μεγάλης έκτασης .

Τις περισσότερες φορές ο ασθενής είναι πολύ πιθανόν να μην αντιληφθεί τίποτε από όλα αυτά αλλά να διαπιστώσει τις επόμενες ώρες οίδημα πέους και αιμάτωμα που αφορά , το πέος το ίδιο ή ακόμη και αιμάτωμα που μπορεί να εξαπλωθεί στο όσχεο – τον σάκο που περιβάλει τους όρχεις – ή να εξαπλωθεί προς το τριχωτό (Βλ. Περιστατικό 1 α) . 

Μετά από καιρό, μπορεί σαν συνέπεια του τραυματισμού το πέος να πάρει κλίση και να ‘’ στραβώσει ‘’, πεική κάμψη ή νόσος του Περονί  . Κάποιες φορές αυτό είναι πρόβλημα για την διείσδυση και τότε μπορεί να είναι ακόμη και αιτία για στυτική δυσλειτουργία ( Σχέδιο 3 ) .

 Η στυτική δυσλειτουργία που μπορεί να εμφανισθεί μετά από αυτή την κατάσταση οφείλεται στον πόνο που μπορεί να παρουσιάζεται όταν επιχειρείται στύση , επώδυνη στύση , μπορεί όμως να οφείλεται και στην κακή ψυχολογική κατάσταση που δημιουργείται λόγω της δυσμορφίας που έχει το πέος κατά την στύση – στροφή του πέους  μεγάλη ή μικρή – προς διάφορες κατευθύνσεις ή και λόγω της παρουσίας μιας σκληρής πλάκας που σχηματίζεται στο σημείο της ρήξης σαν αποτέλεσμα της  αποκατάστασης  της βλάβης των ιστών εκ μέρους του οργανισμού . 

Ανατομία του πέους για να γίνει καλύτερα κατανοητό το πώς και γιατί συμβαίνει το κάταγμα ( Σχέδια 1 & 2 ).

Το πέος κατ’ αρχήν δεν είναι ένα όργανο που περιέχει οστά που θα μπορούσαν να υποστούν , ενδεχομένως κάτω από κάποιες συνθήκες , κάταγμα . Ο όρος κάταγμα είναι μεταφορικός και όχι κυριολεκτικός .

Το πέος έχει την ιδιότητα να εκπτύσσεται, να επιμηκύνεται και να διαστέλλεται ταυτόχρονα , αποκτώντας , μήκος , εύρος και σκληρότητα , απαραίτητα προσόντα για μια ικανοποιητική διείσδυση . Αυτή η ιδιότητα οφείλεται στην δομή του πέους το οποίο  στο κέντρο του έχει το σπογγειώδες σώμα της ουρήθρας που διατρέχει όλο το πέος , από την ουροδόχο κύστη έως το έξω στόμιο της ουρήθρας και αυτό περιβάλλεται από δύο σηραγγώδη σώματα . Τα σηραγγώδη σώματα είναι ένας τύπος ιστού που στο μέσον τους υπάρχει ένα αγγείο με πολλές μικρές τριχοειδείς ‘’ προεκτάσεις ‘’ αριστερά και δεξιά του μέσω των οποίων τα σηραγγώδη κατά την στύση γεμίζουν με αίμα και έτσι επιτυγχάνεται η έκπτυξη η διαστολή και η σκληρότητα του πέους . Τα σηραγγώδη περιβάλλονται από μία ελαστική ταινία ( Σχέδιο 1 ).

  Όταν λοιπόν συμβεί η ρήξη – το κάταγμα – τότε ‘’ σπάει ‘’ το σηραγγώδες σώμα και έχουμε μια θλάση και αίμα (Βλ.παραπάνω εικόνες Περιστατικό 1 α & 1 β  & παρακάτω  εικόνες Περιστατικό 2 α & 2 β ) που διαχέεται στους πέριξ ιστούς ( αιμάτωμα και οίδημα ) ή αν έχουμε ρήξη του σπογγειώδους σώματος της ουρήθρας (Σχέδιο 2 ) τότε έχουμε ουρηθροραγία. Όταν   περάσει κάποιο διάστημα , στο σημείο της ρήξης δημιουργείται μια ‘’ οστέινη πλάκα ‘’ που είναι αιτία να χαθεί η ελαστικότητα της ταινίας που περιβάλει τα σηραγγώδη . Έχοντας δημιουργηθεί η πλάκα στο σημείο αυτό ( νόσος του Περονί ) χάνεται η ελαστικότητα και δεν έχουμε πια έκπτυξη στο σημείο της ρήξης με αποτέλεσμα στροφή του πέους και γωνίωση αυτού αλλά και μια δυσμορφία – κάμψη πέους ( Βλ. Σχέδιο 3 ). 

 Η άμεση αντιμετώπιση από τον γιατρό με φαρμακευτική , συντηρητική αγωγή  ή με επεμβατικές μεθόδους εξασφαλίζει το καλύτερο απώτερο αποτέλεσμα ή την μικρότερη δυνατόν παραμόρφωση του πέους . Είναι καθοριστικό να υπάρξει αποφυγή της σεξουαλικής πράξης για ένα διάστημα όπως επίσης και του αυνανισμού .